κοίτα τώρα

.....εμένα στο Λούβρο, εν τάξει, με εντυπωσίασε και με συνεπήρε η Αφροδίτη της Μήλου, αλλά εκείνη που με συγκλόνισε και με ερέθισε πραγματικά, είναι η Άρτεμις των Γαβίων.
Οι Γάβιοι, πολύ παλιά πόλη της Ιταλίας, κοντά στη σημερινή Περούτζια, ήταν καλλιτεχνικό ενδιαίτημα αιώνες πριν Χριστού και εκεί βρέθηκε ένα άγαλμα που ήταν αντίγραφο ομοίου που φιλοτέχνησε ο μεγάλος Πραξιτέλης και βρίσκεται στο μουσείο του Λούβρου.
Λένε ότι το μετέφεραν εκεί-στους Γαβίους-από το ναό της Βραυρωνίας Αρτέμιδος που βρισκόταν στην Ακρόπολη των Αθηνών.
Ο Παυσανίας δηλαδή το αναφέρει στην "Ελλάδος Περιήγησις" - Αττικά Α-23-8, δεν το λέω εγώ.
Να σου περιγράψω την Άρτεμη των Γαβίων (κι αν πας στο Λούβρο, ψάξε να τη βρεις, να την απολαύσεις.) Φοράει η Θεά φόρεμα (ιμάτιο) κροκωτό (καθώς το παρουσιάζει ο Αριστοφάνης στη "Λυσιστράτη")
Όπως βλέπεις το άγαλμα, η αριστερή μεριά του φουστανιού σηκώνεται αρκετά πάνω στο γόνατο και η δεξιά μέχρι τη μέση της γάμπας.
Η Άρτεμις φαίνεται ότι είναι σε κίνηση, στηρίζει το δεξί πόδι στο έδαφος και ετοιμάζεται να σηκώσει το αριστερό και συγχρόνως προσπαθεί να κουμπώσει με πόρπη (πορπόσουσα) το φόρεμα στον αριστερό ώμο, ενώ ο δεξιός είναι τελείως γυμνός.
Η κίνηση των δυο χεριών, το μαλλί, το περιορισμένο γυμνό και το ύφος της Θεάς,  "σηκώνουν και σε αποθαμένους" επιθυμία.